Melissa Joan Hart brała udział w przesłuchaniu do roli w tym filmie.
Victora Zieglera i Marion Nathanson pierwotnie grali Harvey Keitel i Jennifer Jason Leigh. Po nakręceniu kilku scen Keitel zrezygnował z udziału w tej produkcji. Jego sceny musiały zostać nagrane ponownie, co kolidowało z planem zdjęciowym filmu "eXistenZ", w którym grała Leigh. Ostatecznie w ich miejsce zatrudniono Sydney'a Pollacka i Marie Richardson.
We wstępnej fazie produkcji Kubrick rozważał obsadzenie Woody'ego Allena w roli Victora ZiegleraTom Cruise.
Eva Herzigová otrzymała propozycję zagrania roli Mandy, lecz ją odrzuciła, ponieważ jej bohaterka występowała w zbyt wielu rozbieranych scenach, a Kubrick nie zamierzał ich zmieniać.
Johnny Depp, Steve Martin oraz Harrison Ford byli rozważani do roli doktora Williama Harforda.
W sali bilardowej, podczas rozmowy Billa z Victorem w zielonym świetle widoczne jest odbicie wysięgnika mikrofonu.
Kiedy dr Harford rozmawia z Victorem Zieglerem przy stole bilardowym, ułożenie bil oraz kija bilardowego zmieniają się między ujęciami.
Kiedy Bill idzie do pokoju, w którym przebywa Marion, na korytarzu widać dwa stoliki z postawionymi na nich rzeźbami. Chwilę później, kiedy przyjeżdża Carl, tylko na jednym z nich stoi rzeźba.
Kiedy Bill wchodzi do świątyni, na czarnym pudełku obok pianisty leży laptop. Z innego ujęcia widać, że laptopa nie ma na pudełku, ale pojawia się ponownie w następnym ujęciu.
W scenie, kiedy Bill czyta gazetę, mały obrazek znajdujący się za nim zmienia swoje położenie.
W scenie, kiedy Bill jest śledzony i wchodzi do restauracji, ulica, na której się znajduje, jest całkowicie opustoszała. Kiedy jednak mężczyzna już jest wewnątrz restauracji, przez szyby widać ludzi spacerujących na zewnątrz.
Kiedy dr Harford kłóci się z Alice na łóżku, w jednym ujęciu włosy Billa są sterczące, a w kolejnym - przyklapnięte.
Kiedy Alice otwiera szafkę w łazience, można zauważyć odbicie kamery w lustrze (kamerzysta wraz z kamerą są ukryci pod białym prześcieradłem, spod którego wystaje tylko obiektyw kamery).
W scenie przedawkowania w łazience Zieglera, członek ekipy filmowej odbija się w chromowanej słuchawce prysznicowej.
Kiedy Bill wchodzi do klubu Sonata Jazz, na plakacie są przedstawieni członkowie zespołu - perkusista Larry McVay oraz basista Kip Fleming. Jednak kiedy pianista wprowadza zespół, przedstawia ich inaczej - basista Larry McVay oraz perkusista Kip Fleming.
Kiedy Bill wchodzi do rezydencji, kołatka na drzwiach znika, kiedy widok przełącza się na kamerę ukazującą wnętrze.
Podczas sceny pierwszego nocnego spaceru Billa, widoczny jest cień kamery padający na ziemię.
Kiedy Milich otwiera drzwi do pokoju, w którym znajduje córkę, można dostrzec nogi operatora kamery.
Kiedy dr Harford odwiedza szpital w Nowym Jorku, na korytarzach znajdują się gniazdka elektryczne z brytyjskim systemem zasilania.
Film nakręcono w Elveden, Highclere, Iver, Knebworth, Londynie, Luton, Mentmore, Stevenage, Thetford (Anglia, Wielka Brytania) oraz w Nowym Jorku (Nowy Jork, USA).
Zewnętrzna część posiadłości Victora Zieglera to w rzeczywistości gmach budynku polskiego konsulatu w Nowym Jorku (Nowy Jork, USA).
Stanley Kubrick zmarł zaledwie cztery dni po zaprezentowaniu wytwórni Warner Bros. ostatecznej wersji filmu.
Kubrick nakręcił najdłuższą nieprzerwaną scenę filmową i znalazła się ona w Księdze Rekordów Guinessa.
Domowe wydania na rynek amerykański są ocenzurowane. W scenach orgii zostali umieszczeni wygenerowani komputerowo ludzie, którzy znacząco zasłaniają osoby uprawiające seks. Dopiero w wydaniu na Blu-rayu sceny te zostały umieszczone w oryginalnej formie.
Zdjęcia do filmu powstały pomiędzy 4 listopada 1996 roku, a 3 czerwca 1998 roku.
Film został zakazany w Korei Południowej oraz w Malezji.
Nowojorski apartament Kubricka z lat 60. posłużył jako wzór dla filmowego mieszkania Harfordów.
Post-produkcja filmu zajęła prawie rok.